Αρχειοθήκη ιστολογίου

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Το σκοτάδι, η ζωή και πάλι το σκοτάδι

Όταν στο τέλος της ζωής τους, οι περισσότεροι άνθρωποι κοιτάζουν προς τα πίσω,
ανακαλύπτουν οτι έζησαν όλη τους τη ζωή εν αναμονή.
Με έκπληξη θα συνειδητοποιήσουν οτι αυτό που άφησαν να τους διαφύγει
χωρίς να το εκτιμήσουν και να το απολαύσουν δεν ήταν τίποτα άλλο απ'τη ζωή τους.
Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος, ξεγελασμένος απ'την ελπίδα, χορεύει προς
την αγκαλιά του θανάτου.




  • Μια μείζων διαφορά ανάμεσα στον άνθρωπο 
και τα ζώα είναι   ότι το ζώο ξέρει πώς 
να υπάρχει, πως να ζει χωρίς φόβο, δηλαδή 
στο ευλογημένο τώρα, χωρίς να το βαραίνει
το παρελθόν και χωρίς συναίσθηση των τρόμων
που εγκυμονεί το μέλλον. Αλλά εμάς τους
δυστυχισμένους ανθρώπους μας στοιχειώνει 
τόσο πολύ το παρελθόν και το μέλλον, 
ώστε μόνο για λίγο μπορούμε να σεργιανίσουμε 
στο τώρα.
  •  Ω απέραντη νοσταλγία για κάτι που δεν ζήσαμε
κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας…».

Δεν υπάρχουν σχόλια: